Foto: Esther Hardon

Wat een bijzonder jaar was 2020 en wie had er nou verwacht dat het jaar zo raar zou gaan lopen?! Ondanks alles heb ik toch veel mooie momenten meegemaakt, die mij voor altijd bij zullen blijven.
Zo begon ik het jaar met een fotoshoot bij Maaike Hogebrug. Een fotoshoot om mij met mijn pruik en kaal vast te laten leggen als herinnering aan de bizarre tijd die ik heb meegemaakt. En al snel volgde voor mij de keuze of ik de chemokuren af wilde maken of niet, omdat ik helemaal gesloopt was. Om vervolgens toch door te gaan met de chemokuren om zo op 13 maart, mijn 18e en laatste chemo heb gekregen. Met het laatste beetje energie dat ik had, vierde ik dit met gebak. Daar waar ik eigenlijk ongeveer acht weken zou krijgen om bij te komen en aan te sterken voor de operatie, kwam daar ineens het coronavirus om de hoek kijken. Voor mij betekende dit dat de operatie voor mijn borstamputatie in gevaar kon komen, waardoor ik ineens veel sneller geopereerd werd. Eigenlijk was ik daar zowel mentaal als fysiek niet aan toe, maar we hadden geen keuze. Niemand wist of de operatiekamers beschikbaar zouden blijven voor kankerpatiënten, dus moest er zo snel mogelijk geopereerd worden. Dit resulteerde in telefoontjes met de chirurg en artsen tot wel 22.00 uur. De dag voor de operatie werd er nog even besloten dat ik toch in aanmerking kwam voor een directe borstreconstructie. En toen was het ineens 3 april en mocht ik mij om 7 uur melden in het ziekenhuis. Vanwege het coronavirus mocht er niemand bij mij zijn in het ziekenhuis. Mijn vriend mocht alleen in de avond 1 uurtje langs komen. Gelukkig mocht ik na 1 nachtje alweer naar huis toe. Toen waren het even spannende dagen, hoe zou de wondgenezing gaan? Maar alles is gelukkig helemaal volgens plan gelopen en is mooi genezen. 
15 april kregen we de uitslag van de patholoog, alle snijranden waren schoon en er was bijna niks meer terug te zien van de ruim 6 centimeter grote tumor. Ook waren de klieren in de oksel schoon, dus weer tijd voor gebak! In mei begon mijn haar weer langzaam maar zeker terug te groeien. Net zoals mijn wenkbrauwen en wimpers. Daar was ik natuurlijk helemaal blij mee! Langzaam maar zeker kon ik weer wat meer, lekker wandelen in de mooie natuur bijvoorbeeld. 

Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk leuke dingen te doen en herinneringen te maken. Nu kon je dit jaar helaas niet zo heel veel doen, maar toch heb ik genoten van alles. Zo zijn we nog een weekendje weg geweest en heb ik een nieuwe bezigheid ontdekt; bakken. 
In de zomervakantie heb ik voor het eerst een lotgenoot ontmoet die ik al maanden sprak via Social Media. Erg bijzonder om uit dit alles toch zo'n mooie vriendschap over te houden. Daarnaast heb ik genoten van een vakantie in Frankrijk samen met mijn vriend. Toen mocht je nog op vakantie en ondanks alle beperkingen hebben we een hele mooie vakantie gehad. Dit was ook het moment dat ik afscheid heb genomen van mijn pruik. Het was in Frankrijk ontzettend warm en hier liep ik dan ook zonder pruik. In Nederland was het daarna ook erg warm, waardoor ik ervoor gekozen heb mijn pruik niet meer op te zetten. Een grote, spannende stap. Maar wat een positieve reacties heb ik gehad op mijn korte kapsel. 

In september was er een collecteweek van NPO Radio 2 voor het KWF, waarvoor ik op de radio een nummer mocht aanvragen.  Heel bijzonder om te doen, maar ik zet mij graag in voor dit soort doelen. Het nummer wat ik koos was Moed van Marlijn Weerdenburg, die ik ook ineens te spreken kreeg via de radio. Heel bijzonder, volgend jaar mogen we hopelijk naar haar voorstelling, ik ben erg benieuwd!
Uiteindelijk werd het 21 september, wat betekende dat ik mijn laatste infuus kreeg met immuuntherapie. Die ging namelijk nog een halfjaar langer door na de chemo. Mijn (hopelijk voor altijd) laatste keer op de dagbehandeling van de oncologie. Weer iets om af te vinken en weer iets om te vieren natuurlijk. 

Daarnaast ben ik weer begonnen met mijn opleiding; de pabo. Wat fijn om weer in de klas te mogen zijn en met kinderen te mogen werken. Wat dan wel heel jammer is, is dat het momenteel niet kan in verband met corona. Het geeft mij heel veel energie om weer met de toekomst bezig te kunnen zijn. Ook ben ik druk met het revalidatietraject bestaande uit een team van een fysiotherapeut, ergotherapeut, psycholoog en een diëtist die mij helpen om weer op kracht te komen. En ik merk dat ik vooruit ga, mijn conditie wordt met de week beter! Verder heb ik nog een fotoshoot gekregen van Esther Hardon, die mooie foto's heeft gemaakt van mij met korte haren. Ik kan er goed mee omgaan dat ik kort haar heb, maar soms wordt ik nog wel verdrietig als ik meiden van mijn leeftijd zie met mooi lang haar. 

Verder heb ik ontzettend genoten van de feestdagen. Vorig jaar heb ik van de feestdagen weinig meegekregen. Ik was ziek, deed mijn best om er zo goed mogelijk uit te zien en zo leuk mogelijk met iedereen mee te doen. Maar echt een kerstgevoel heb ik niet gehad. Dit jaar vond ik het daarom dubbel zo speciaal dat we kerst met het hele gezin en de schoonfamilie hebben kunnen vieren. Ik besef me maar al te goed dat dit namelijk niet vanzelfsprekend is. Helemaal nadat ik dit jaar na de behandeling nog een extra controle kreeg omdat ze nog een knobbeltje voelde in mijn andere borst. 

En uiteindelijk kwam natuurlijk nog het nieuws dat er in het voorjaar van 2021 een boek uitkomt met mijn verhaal. Hoe bizar is dat. Laatst heb ik mogen zien hoe het boek er uit komt te zien, ik vind het nog vrij onwerkelijk allemaal. Dat ik dit mag doen vind ik ontzettend bijzonder en ik ben dan ook in het bijzonder Kirstin Rozema en Carel Horstman van Lulof druktechniek dankbaar dat hun mij hierbij helpen! Mocht je nog geen boek hebben gereserveerd, klik dan hier.

Ik hoop dat vanaf 2021 er geen jaar meer voorbij komt waarin kanker zo'n grote rol gaat spelen. Het heeft mij veel goeds gebracht, maar wat waren 2019 en 2020 zwaar. Met een positieve blik kijk ik vooruit, ik heb zin in het nieuwe jaar en in al het moois dat er nog mag komen.

Dat 2021 voor iedereen maar een fantastisch jaar mag worden, met de mooiste herinneringen.
Geniet van de mensen om je heen, wees blij met je gezondheid en haal uit het leven wat er in zit. 
Ik wens jullie allemaal een fijne jaarwisseling.